متن آهنگ
غربت عميق اندوه منو ، چاه خشک تو بيابون نداره
سردی و تاريکی زندگيمو ، هيچ شبی تو هيچ زمستون نداره
مثل شعر مرثيه از شب و گريه پرم ، برای تموم شدن لحظه ها رو می شمرم
کی ستاره منو از آسمون ، پشت اين پرده خاموشی کشيد
گلدون شيشه ای مو کی زد به سنگ ، کی منو بخود فراموشی کشيد
کاش ميشد واسه خودم گريه کنم ، اينقدر گريه که دل پاک بشم
سبک و پاکيزه مثل خود اشک ، زير خاک گريه هام خاک بشم
مثل شعر مرثيه از شب و گريه پرم ، برای تموم شدن لحظه ها رو می شمرم
چشمای ساکت تو رنگ شبه ، شبی که سرد و فردا نداره
شبی که بايد بميره زير نور ، مثل اون مرگی که اما نداره
کاش يکی حرف منو باور ميکرد ، کاش يکی می فهميد اندوه منو
کاش يکی تو بُهت تنهايی من ، باورش می شد غم شکستنو
مثل شعر مرثيه از شب و گريه پرم ، برای تموم شدن لحظه ها رو می شمرم
http://www.matne-taraneh.blogfa.com