دلبر من چه قده بلاست ، هدیه خداست تاج رو سر من عشق و باور من
طعم لبش مثل یک عسل ،ساز و غزل ، شاعر شب من ، ذکر رو لب من
عطر تنش ... بهار، گرم و بی قرار ، داروی تب من داروی تب من
وقتی میخندی اسمون ابر غم و پس میزنه
اطلسیا غنچه میدن گلبرگا شبنم میزنه
با یه نگاه اولت عاشقی ماتم میگیره
نمیزارم که سرنوشت عشقتو از من بگیره
حالا جون منی عمری تار وپودم
حریر دلمو از نگات بافته بودم
http://manofafa.mihanblog.com/post/101